Twintig soorten in één dag!
Donderdag 2 oktober was er eentje voor in de boeken. Samen met Pim vertrok ik vroeg richting een boshut bij Nijverdal, klaar om een dag lang vogels te spotten en te fotograferen. Nog maar net onderweg — ergens vlak bij Hoogeveen — werden we al getrakteerd op vier majestueuze kraanvogels die recht over de auto vlogen. Dat was meteen een veelbelovende start. In de auto fantaseerden we enthousiast over wat we die dag allemaal voor de lens zouden kunnen krijgen. De groene specht stond hoog op ons verlanglijstje; die was de afgelopen dagen vaak gezien bij de hut, dus de spanning zat er goed in.
Eenmaal aangekomen haastten we ons naar binnen om ons te installeren. Maar nog voordat we goed en wel zaten, verscheen er pardoes een grote gele kwikstaart vlak voor het raam! Natuurlijk zaten de camera’s nog in de tas… weg fotomoment. Gelukkig volgden er nog genoeg kansen. Naast een paar brutale eekhoorns kwamen er uiteindelijk maar liefst twintig verschillende vogelsoorten voorbij. En alsof dat nog niet bijzonder genoeg was, kwamen er drie keer zeldzame kruisbekken langs om een slokje water te nemen — dit keer wél vastgelegd!
Met volle geheugenkaarten en een nog voller gevoel van tevredenheid vertrokken we rond half vier huiswaarts. Net op tijd om om vijf uur aan te schuiven bij de borrel, waar we als afsluiter van een topdag de nieuwe aaierbalchips hebben getest. Conclusie: geslaagde dag, op alle fronten!
Otters in de Onlanden, 10-9-2025
Vrijdag 5 september streek Vogelschietclub “De Lange Lenzen” neer in de tuinhut van Arjan Troost. Het doel: eindelijk eens die schitterende ijsvogel netjes op de foto krijgen. Het vergde wat geduld, maar ons wachten werd beloond: de ijsvogel dook meerdere keren pijlsnel het water in, pal voor onze neus! Wat een spektakel – al bleek het een flinke uitdaging om hem scherp in beeld te krijgen, zo razendsnel als hij beweegt.
Alsof dat nog niet genoeg was, kregen we in de middag ook onverwacht bezoek van een sperwer. Die zorgde voor een extra portie actie door zich tegoed te doen aan een nietsvermoedende mus. Een dag vol snelheid, spektakel en pure natuurbeleving!
Wat een onverwachte traktatie! Tot nu toe had ik de morinelplevier alleen ooit op grote afstand door de telescoop gezien – een klein stipje in het veld. Maar vandaag had ik geluk: op de dijk bij Paezemerlannen zat er eentje prachtig dichtbij. Een zeldzame gast in Nederland, die vooral tijdens de trekperiode even neerstrijkt op kale akkers en graslanden om bij te tanken.
De vogel liet zich verrassend goed benaderen. Zijn warmbruine borstband, goudgetinte rug en die karakteristieke grote donkere ogen waren prachtig te zien. Het voelt bijna alsof deze vogels nieuwsgieriger en minder schuw zijn dan veel andere steltlopers. Ik kon hem daardoor rustig fotograferen en echt even genieten van dit bijzondere moment.
Even later kwam er nog een fotograaf aangelopen. Hij vertelde later dat de vogel niet lang na mijn bezoek is opgevlogen – alsof ik net op het juiste moment op de juiste plek was. Zulke ontmoetingen zijn zeldzaam en maken vogelen iedere keer weer spannend: je weet nooit of je oog in oog komt te staan met zo’n doortrekkende juweel van de toendra.
Vandaag, 27 augustus 2025, trok ik opnieuw naar de Onlanden, vastberaden en met één doel voor ogen: eindelijk een otter op de gevoelige plaat vastleggen. Op het bruggetje trof ik een andere fotograaf, verdiept in de sternen die sierlijk boven het water scheerden. “Ben je voor iets speciaals hier?” vroeg hij nieuwsgierig.
“Ja,” antwoordde ik, “ik hoop een otter te zien.”
Hij grinnikte en zei bijna achteloos: “Die krijg je toch nooit te zien.”
Maar nog geen drie minuten later gebeurde het ondenkbare. Tussen de waterplanten kolkte het water onrustig. Ik wees hem erop en plots verscheen er een glimmende snuit. Een otter! Vlak voor onze ogen begon hij te jagen, sierlijk duikend en weer opduikend, met visjes en rivierkreeften in zijn bek. Wat een magisch tafereel – en wat een geluk om dit zeldzame moment samen te mogen aanschouwen.
Kwak, Groningen, 18-8-2025
Net zoals de afgelopen twee jaar zit er weer een kwak aan de Donderslaan in Groningen.
