Donderdag 3 april togen we met vogelschietclub De Lange Lenzen richting het altijd gezellige Lemele, voor een dagje huttenkleven in een fotohut. Na het installeren van camera’s, lenzen, boterhammen en thermoskannen was het al snel een drukte van jewelste voor de hut: appelvinken vlogen in, een keep kwam buurten en zelfs een paar geelgorzen dachten: “hé, gratis vijverwater!”
Helaas lag de vijver op dat moment nog volledig in de schaduw, wat voor de foto’s niet ideaal was – tenzij je fan bent van mysterieuze silhouetten. Na een uurtje of twee verscheen de zon eindelijk op het toneel, maar die leek ook meteen al het vogelpodium leeg te vegen. Alsof er een collectief rustmoment was uitgeroepen in het vogelrijk.
Enno besloot dat het tijd was voor andere bezigheden en vertrok rond het middaguur weer huiswaarts. Armand en ik bleven stoïcijns op onze posten, in de hoop dat een havik of sperwer zich alsnog zou laten zien. Spoiler alert: dat gebeurde dus niet. Zelfs de meesjes leken met vakantie.
Na een lange, stille middag en een SD-kaart met vooral "mogelijke vogelgeluiden" en foto's van lege takken, besloten ook wij eieren voor ons geld te kiezen en koers te zetten richting huis. Maar hé, het was wél gezellig — en de koffie was warm!
Op 27 maart zijn Mark en ik naar Holten gereden voor een dagje vogelkijken in een hut van Arjan Troost. We hadden onze camera’s paraat en hoopten op een spectaculaire show van de lokale fauna. Nou… spektakel was misschien een beetje veel gevraagd.
Af en toe kwam er een appelvink langs, alsof hij ons even wilde laten weten dat hij bestond, en tot twee keer toe zagen we een eekhoorn. Dat klinkt misschien leuk, maar probeer maar eens een springende eekhoorn fatsoenlijk op de foto te zetten.
De meeste foto’s waren zo onscherp dat ze nog niet eens door de eekhoorn zelf herkend zouden worden. Kortom, we hebben een hoop geklikt, veel gelachen en uiteindelijk een flinke selectie rechtstreeks naar de digitale prullenbak gestuurd. Een topdag! 😆
